۱-ماسه قالب‌گیری
بیشتر ماسه‌ای که در ریخته گری آلومینیم استفاده می‌شود، از ذرات شن، مواد چسبی رسی و
رطوبت تشکیل شده است. ماسه طبیعی (که دانه‌بندی آن در طبیعت و به‌طور طبیعی انجام
شده است)، با ترکیب مقدار مناسبی از چسب رسی را ماسه ریخته گری طبیعی می‌نامند. برخی
از ماسه‌ها با افزودن چسب‌های خاکی (بتونیت) به ماسه طبیعی یا ماسه‌سنگ خردشده ساخته
می‌شوند که به آن ماسه‌های مصنوعی گفته می‌شود.
ماسه قالب‌گیری باید توانایی شکل‌پذیری خوبی داشته باشد، یعنی ماسه باید به‌آسانی اطراف
مدل را پر کند. لایه‌های ماسه نیز باید به حد کافی به هم بچسبند؛ به‌طوری‌که پس از خارج کردن
مدل و در جریان بارریزی، قالب بتواند شکل خود را حفظ کند. این خاصیت ماسه را استحکامِ تر
می‌نامند. دانه‌های ماسه باید بتوانند به‌قدر کافی فضای خالی برای خروج گاز و بخار از قالب را
ایجاد کنند که این خاصیت را نفوذپذیری یا قابلیت نفوذ می‌نامند. نفوذپذیری باید با تراکمی که
برای تولید مشخصات دقیق سطحی قطعه لازم است، تعادل داشته باشد.
برای تولید سطوح صاف‌تر، ماسه‌های طبیعی ترجیح داده می‌شوند؛ زیرا این ماسه‌ها معمولاً دانه‌های
شن ریزتری دارند. ماسه‌های مصنوعی معمولاً با بتونیت که یک ماده رسی است به هم چسبیده
می‌شوند و نسبت به ماسه طبیعی نفوذپذیری بالاتری دارند.
۲-ماهیچه‌های ماسه‌ای
ماهیچه برای تشکیل یک قسمت توخالی در قطعه ریختگی استفاده می‌شود. معمولی‌ترین نوع ماهیچه
که برای قطعات ریختگی آلومینیم از مخلوطی از ماسه‌های سیلیکا یا ماسه ساحلی استفاده می‌شود،
از مواد چسبنده و آب تشکیل شده است. مواد چسباننده به‌کاررفته در آن از نوع روغن‌های نباتی،
مشتقات نفتی، رزین‌ها، حبوبات، پروتئین‌ها، زفت (محتوی قیر و مواد رزینی و از بقایای تقطیر) و یا
ترکیبی از این مواد است.
دمنده کوره
ماهیچه پس از قالب‌گیری پخته می‌شود تا رطوبت خود را از دست داده و مواد چسبان خود را بگیرند.
روند پختن معمولاً در ۲۳۲-۱۷۷ درجه سانتی‌گراد (۴۵۰-۳۵۰ درجه فارنهایت) انجام می‌شود، زیرا درجه
حرارت خیلی زیاد باعث پائین آوردن استحکام می‌شود. برای ساختن ماهیچه‌های خوب، مواردی مانند
مقدار رطوبت، استحکام تر و پخته، نفوذپذیری پخته، فشار خشک، سختی سطحی و قابلیت جمع شدن
آن باید دقیقاً کنترل شوند. برای جلوگیری از ایجاد سوراخ در قطعه، خروج گازهای ماهیچه باید در
حداقل مقدار نگه‌داشته شود. به‌طور خلاصه، ماهیچه پخته باید قابلیت نفوذپذیری زیاد در مقابل گاز
و مسیر گازی خوبی داشته باشد و در تماس با مذاب آلومینیم به‌قدر کافی محکم باشد و پس از انجماد،
استحکام خود را تا حدی از دست بدهد که به‌آسانی از قطعه جدا شود.
در یک روش دیگر برای ساختن ماهیچه‌ها، پختن حذف شده و ماهیچه‌هایی با تلورانس ابعاد دقیق‌تر
ساخته می‌شود.
واکنش شیمیایی
این روش شامل استفاده دی‌اکسید کربن برای سخت کردن یک مخلوط ماهیچه از سیلیس و سیلیکات
سدیم است. واکنش سخت‌کنندگی۲ CO ماهیچه
Na۲ Sio۳+ CO۲ = Na۲CP۳+Sio۲
علاوه بر واکنش‌های فوق، ماهیچه‌ها را می‌توان به‌وسیله یک روش پوسته‌ای که در آن به‌عنوان‌مثال ماسه‌ای
که به‌وسیله رزین به هم چسبیده است به‌صورت یک پوسته نیز تولید کرد. برای ساختن این ماهیچه پوسته‌ای،
ماسه همراه رزین به داخل یک جعبه ماهیچه فلزی داغ تزریق می‌گردد. پس از چند ثانیه مقدار اضافی خارج
شده و یک ماهیچه پوسته‌ای باقی می‌ماند.
ریخته گری در قالب دائمی
در روش ریخته گری در قالب دائمی، آلومینیم به داخل یک قالب فولادی یا چدنی که برای تولید تعداد بسیار
زیادی قطعه مجدداً به کار می‌رود، ریخته می‌شود. در فرایند قالب دائمی، قطعاتی با اندازه دانه ریز، استحکام
خوب، سطوح صاف و ابعاد دقیق تولید می‌شوند.
قطعات ریخته گری قالب دائمی عموماً دارای انقباض و تخلخل گازی کمتر از قطعات قالب ماسه‌ای و تزریقی
(تحت‌فشار) است. روش قالب ماسه‌ای بیشتر برای تولید اقتصادی مقدار کم قطعات بکار می‌رود، درحالی‌که
روش قالب دائمی برای ساختن مقدار زیادی قطعات مشابه مورد استفاده قرار می‌گیرد. چون قالب دائمی بارها
استفاده می‌شود، مخارج (به ازای هر قطعه) ساخت قالب با افزایش تعداد قطعات تولیدی کاهش می‌یابد.
به‌طورکلی، ریخته گری در قالب دائمی یک فرایند با کیفیت خوب است.